Peregrynacja kopii obrazu Maryi u Matki Bożej Pocieszenia

Z MARYJĄ W NOWE CZASY - RELACJA Z PRZEBIEGU PEREGRYNACJI KOPII OBRAZU JASNOGÓRSKIEGO W PARAFII MATKI BOŻEJ POCIESZENIA 

Długo wyczekiwane NAWIEDZENIE MATKI BOŻEJ w parafii Matki Bożej Pocieszenia, które ze względu na szalejącą pandemię mogło dojść do skutku dopiero 8 października 2021 roku, było wyjątkowym wydarzeniem nie tylko dla naszych parafian, ale również dla zaproszonych gości.

Silne emocje malowały się na twarzach Sióstr Dominikanek, przy których klasztorze miało miejsce przyjęcie Obrazu Jasnogórskiego, bp. Zdzisława Fortuniaka, zaproszonych księży z dekanatu, uczestników uroczystego orszaku powitalnego, kleryków a zwłaszcza czuwających nad całym przebiegiem Peregrynacji ks.kanonika Rafała Pierzchały - Proboszcza parafii Matki Bożej Pocieszenia i ks. Wikariusza Artura Wojczyńskiego.

Inicjatorem rotacyjnego systemu Peregrynacji był obecnie już błogosławiony kardynał Stefan

Wyszyński, więc świadomi ogromnej wagi tego przedsięwzięcia sprzed połowy wieku, kiedy to zamysł zawierzenia i oddania narodu polskiego MARYI miał być jedynym ratunkiem i ochroną przed zagrażającą ateizacją społeczeństwa, niczym historyczna obrona Częstochowy, podjęliśmy ambitny plan duchowego przygotowania do spotkania z MARYJĄ.

Królująca na Jasnej Górze Pani jest przecież KRÓLOWĄ POLSKI.

Aby godnie Ją przywitać czystym sercem, przystąpiliśmy do rekolekcyjnych spotkań z Maryją, które rozpoczęły się w niedzielę 3 października w kaplicy Archaniołów wraz z Mszą św. odpustową ku czci Archaniołów Michała, Rafała i Gabriela, sprawowaną przez naszego zaproszonego rekolekcjonistę ks. dr Adama Adamskiego - Filipina ze Świętej Góry w Gostyniu.

Zakończyliśmy w środę 6 października.

Wspólnym mianownikiem wykładów była oczywiście Maryja w kontekście tematów:

• „Uczyńcie wszystko, cokolwiek wam powie”
• „Dla Maryi nadszedł czas”
• „Matka Bolesna Matką naszej nadziei”
• „Trwali w Wieczerniku na modlitwie wraz z Maryją” 

Mocne padały słowa z ust księdza rekolekcjonisty, budziły sumienia i prowokowały do głębokich przemyśleń. W moich oczach Maryja jawi się wprawdzie pod postacią pięknej, delikatnej, ufnej i niezmiernie mądrej, choć młodziutkiej kobiety, ale będącej jednocześnie mocarzem, nieugiętym wojownikiem w walce o wiarę. Jest dla mnie ikoną siły duchowej, moralnej, nawet poniekąd fizycznej i ogromnej odwagi.

Była mi coraz bliższa, coraz bardziej fascynowała mnie swoją osobowością, której niezwykłe cechy odkrywał przed nami w niebanalny sposób ks.dr Adamski. To był świetny czas z Maryją.

W tym czasie zadbaliśmy o organizację pięknego i godnego przyjęcia MARYI.

Ewenementem był pomysł i realizacja przeprowadzenia MARYI przez Bramę do naszej Świątyni.

Kontur Oblicza Maryi z Dzieciątkiem, wydrukowany w postaci baneru, zamocowanego na rusztowaniu stanowił otwartą przestrzeń, niczym gigantyczna brama.

Symbolizowała otwarte, czyste serca, przez które i do których miała wniknąć MARYJA, emanując swą dobrocią, miłością, pokorą, wiarą i ufnością. Rusztowanie po trosze symbolizowało współczesność a więc NOWE CZASY, w które nas MARYJA wprowadza, mnie kojarzyło się z elementami życia na przestrzeni lat, które łącząc się ze sobą, budują osobowość każdego z nas, jak poszczególne kondygnacje rusztowania stanowiące spoiwo, podporę pozwalającą wspinać się, budując a nie rujnując.

Przebieg Peregrynacji był następujący:

• 8 października 2021 r. o godzinie 17 15  PRZYJĘCIE OBRAZU przy klasztorze ss. Dominikanek, przejście do kościoła i uroczyste powitanie przez delegację parafian, Msza św. pod przewodnictwem bp. Zdzisława Fortuniaka i z udziałem księży z dekanatu, Apel Jasnogórski i nocne czuwanie
• 9 października 2021 r.  o północy Msza św. z udziałem księży dawniej posługujących w  naszej Parafii, towarzyszący śpiew  Scholi Communio, nocne, indywidualne czuwanie, Różaniec Mężczyzn, Msza św. z  udziałem Żywego Różańca, Różaniec Kobiet, Msza św. z udziałem chorych, modlitwa prywatna, Koronka do Miłosierdzia Bożego, Msza św. Pożegnalna i ZAWIERZENIE PARAFII KRÓLOWEJ POLSKI

Przeżyliśmy ten czas z Maryją radośnie ale i z głęboką refleksją.

Licznie zareagowaliśmy na propozycję możliwości uczestnictwa w programie ODDANIE 33.

Czekaliśmy, przepełnieni wrażeniami mocnych rekolekcji, obecnością MARYI, czuliśmy ciągle JEJ

wzrok na naszych twarzach, jakby emanowała  swoją czułością.

Pożegnanie Obrazu nie kończyło dla nas woli przebywania duchowego z MARYJĄ.

Ona cały czas była w nas. W myślach przygotowywaliśmy się do programu, o którym słyszeliśmy a niektórzy z nas przeżyli to doświadczenie wcześniej. Peregrynacja przyczyniła się do sytuacji, która w wielu z nas zrodziła potrzebę pójścia jeszcze dalej w poznaniu Maryi, podjęcia próby oddania się JEJ bez reszty.

Tak więc Adwent stał się kolejnym etapem przygotowań.

Okres Adwentu i codzienne Roraty były wyzwaniem nie tylko dla dzieci ale i dorosłych.

A jednak każdego dnia mimo tak wczesnej pory, mrozu i ciemności, nasza Świątynia lśniła światełkami świec i lampionów.

Tegoroczny Adwent dla wielu naszych parafian stał się początkiem 33-dniowych rekolekcji wg.programu ODDANIE 33. Uczestniczyło w nim około stu osób w systemie indywidualnym z książkową lekturą, wersją internetową, systemem RODZINA 33.

I jest to niewątpliwy efekt PEREGRYNACJI KOPII OBRAZU JASNOGÓRSKIEGO w naszej parafii.

            Każda Peregrynacja to na pewno czas głębokich refleksji i przemian.  Znalazłam się wśród tych osób, w tym kilku przyjaciół, z którymi dyskutowaliśmy na tematy poruszane w lekturze programu, które zakończyło się 2 stycznia uroczystym aktem ODDANIA na Mszy Świętej.

Było ono dla mnie ukoronowaniem całego okresu przygotowania poprzez Rekolekcje, Peregrynację, Adwent, w którym rozpoczęłam indywidualny program ODDANIE 33 i autentycznie, całkiem NOWE BOŻE NARODZENIE.

Odrodziła się we mnie radość życia, napełniła mnie nadzieją, utwierdziła w wierze, dała siłę i ufność, obdarzyła mocą, dzięki której potrafiłam położyć „kamień węgielny” albo raczej wyciągnąć rękę z „gałązką oliwną” w celu wygaszenia konfliktu do wrogo nastawionych przeciwników. Przyniosła mi ulgę i wygasiła wszelkie negatywne emocje, które blokowały moją naturalną ekspresję, pozytywne i konstruktywne myślenie.

Mogę z czystym sumieniem powiedzieć:

„Wielkie rzeczy mi uczyniłaś MARYJO!….”  Nieco parafrazując słowa Ewangelii wg.Św. Łukasza:

„Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” ale przecież właśnie Maryja była tą iskierką, która w Kanie Galilejskiej sprowokowała Jezusa do dokonania pierwszego cudu przemiany wody w wino na godach weselnych.

Tak MARYJO, dokonałaś wielkiej przemiany w moim życiu.

WESZŁAM Z TOBĄ W NOWE CZASY.

TWOJE ”fiat” JEST MOIM DROGOWSKAZEM.

CHCĘ PRZY TOBIE TRWAĆ I CZYNIĆ WSZYSTKO, CO POWIE TWÓJ UKOCHANY SYN.

Dość przekornie zapytam: czy to efekt wpatrywania się z uczuciem w Twoje oblicze?

Nie wiem, ale wiem na pewno, że patrzę na CIEBIE MARYJO całym sercem.

Mogę mieć zamknięte oczy i nie widzieć Twojego wizerunku. Noszę Go w sercu.

Wiem, za dużo gadam o sercu ale cóż poradzę, skoro tam mieszkasz Pani?

TOTA TUA MARIA

Reportaż fotograficzny

i text

IV-ART Iwona Guzikowska